Naast heel veel recepten, vind je hier maandelijks een persoonlijke update. Met een kijkje achter de schermen van mijn werk én in mijn privéleven.
Ze is er! Slechts drie dagen na de vorige update die ik hier plaatste werd onze dochter Kate Jolie geboren.
De laatste maanden van deze zwangerschap waren spannend vanwege haar forse groeiachterstand en de controles werden de laatste weken alleen maar intensiever. Het voelde heel onwerkelijk om in deze tijden van corona steeds in een vrijwel uitgestorven ziekenhuis te moeten zijn. Uiteindelijk werd vanwege haar veiligheid besloten om de bevalling toch in te leiden. Daar zag ik best tegenop, al keek ik er tegelijkertijd enorm naar uit haar eindelijk te ontmoeten.
Hoewel ik tien keer liever een bevalling zonder inleiding heb (want wat zijn die weeënopwekkers gemeen!), ging het onverwacht hartstikke vlot. Om half 12 werd ik aangesloten op het infuus, om 15 uur had ik 5 cm ontsluiting en wist ik niet hoeveel langer ik het zonder pijnstilling zou uithouden en nog geen halfuur later had ik ons meisje al in mijn armen. Het allerliefste, prachtig kleine minimeisje van nog geen 2.5 kilo dat het boven verwachting goed deed. Wat een groot geluk!
Twee uur later veranderde die roze wolk ineens compleet, toen ik door een ernstige fluxus op de operatiekamer belandde. Het ene moment lag ik genietend naar Kate Jolie te staren en het volgende moment stond mijn kamer vol artsen en werd ik al wegzakkend met zuurstofmasker en infusen rennend naar de OK gereden. Ontzettend heftig om mee te maken, maar gelukkig was ik in het ziekenhuis en kon ik meteen worden geholpen. De operatie ging voorspoedig en na een bloedtransfusie kon ik nog diezelfde avond onze dochter weer in m’n armen houden. En natuurlijk was ze álles waard.
De kraamtijd was al net zo onwerkelijk, want: geen bezoek, geen verloskundige en zowel Kate Jolie als ikzelf moesten de eerste weken echt even op krachten komen. Tegelijk was het ook een prachtige periode, waarin James een trotse grote broer bleek en we als gezin heerlijk konden cocoonen met z’n viertjes.
Heerlijk waren ook alle gerechten die ik eindelijk weer mocht eten. Wat genoot ik intens van de sushi, steak tartare, oesters, zachtgekookte eitjes en poké bowls in m’n kraambed. En daarna van die goedgevulde vriezer natuurlijk (lang leve de nesteldrang).
Het cocoonen houd ik voorlopig gewoon nog even vol. Langzaam wennen aan het leven met twee kindjes. Werk komt later wel weer. Gelukkig staat er voor jullie de komende tijd nog genoeg lekkers op de planning. En via Instagram deel ik regelmatig een persoonlijk kijkje achter de schermen. Tot gauw!
Liefs,
Denise
Wil je voortaan helemaal niets missen? Schrijf je dan in voor de maandelijkse nieuwsbrief!
