Naast heel veel recepten, vind je hier maandelijks een persoonlijke update. Met een kijkje achter de schermen van mijn werk én in mijn privéleven.
Time flies! In de vorige update deelde ik de geboorte van onze dochter en nu is dat kleine meisje alweer bijna drie maanden oud. Ik vind het zó bijzonder hoe het voelt alsof ze er altijd al is geweest. Zo vanzelfsprekend dat ze erbij hoort. Kate Jolie groeit en bloeit volop, hoewel ze met haar nét vier kilo een mini blijft. En James is maar wat lief voor z’n kleine “sussie”, hoe spannend ik dat van tevoren ook vond.
Dat wil niet zeggen dat alles van een leien dakje gaat. Helaas heeft Kate Jolie – net als haar grote broer destijds – pittige reflux. En hoewel we heel wat gewend zijn (James belandde in het ziekenhuis nadat hij bloed spuugde), is het weer heel naar om ons kleintje zo’n pijn te zien lijden. Gelukkig hebben we inmiddels veel ervaring en is haar medicatie voorgeschreven, dus ik duim dat ze snel minder last heeft. En het scheelt enorm dat ze ook veel goede momenten heeft, waarop blijkt wat een heerlijk lachebekje ze eigenlijk is.
Ikzelf ben gelukkig weer hersteld van de pittige nasleep van de bevalling en voel me eigenlijk weer helemaal de oude. Alleen dan met iets minder slaap en iets meer wallen… Ook m’n zin in koken is terug, want na al die thuisbezorgde maaltijden en het leegeten van de goedgevulde vriezer, ging het als vanzelf weer kriebelen. Zelfs het eerste restaurantbezoek-sinds-corona-en-bevalling is een feit. Hoewel het eerst wat onwennig voelde, was het zo lekker om weer een avondje samen de deur uit te gaan. Ook al zaten we achterlijk vroeg als allereerste in een nog leeg restaurant en was ik om 21u gesloopt. Niks meer gewend!
Sowieso kom ik de laatste tijd weer wat vaker buitenshuis, al blijf ik het lastig vinden om te beslissen wat nu wel en niet kan in deze gekke tijden. Ik merk dat ik toch nog best voorzichtig ben.
Echt aan het werk ben ik trouwens nog niet. Ik had me voorgenomen de tijd te nemen voor dit verlof, omdat ik weet hoe razendsnel die eerste weken voorbij gaan. En stiekem bevalt het me heel goed. Misschien ook juist omdat ik weet dat ik hierna weer volop aan de slag kan, want ik barst van de ideeën en plannen.
Maar eerst nog even op minivakantie in eigen land. Zomer in Zeeland. Zoveel zin om een paar dagen met elkaar weg te gaan. En in Zeeuwse bolussen en kreeft natuurlijk.
Fijne zomer!
Liefs,
Denise
Wil je voortaan helemaal niets missen? Schrijf je dan in voor de maandelijkse nieuwsbrief!
