Al vanaf het moment dat ik een zoontje kreeg, of écht eerlijk gezegd: vanaf het moment dat ik zwanger was, keek ik uit naar het samen eten. Als je elke dag professioneel en enthousiast met eten bezig bent, kan dat ook bijna niet anders. Hoe leuk is het dan om die liefde met je eigen kindje te delen?
Op Instagram deel ik achter de schermen al af en toe iets van de babyhapjes die ik voor James maak. En omdat ik daar zoveel vragen over kreeg, besloot ik er een volledige post aan te wijden. Ik vertel je alles over de gerechtjes die ik kook, hoe ik ze bewaar en aan welke producten ik veel heb gehad. Bereid je voor, want dit is een megalange post!
Even vooraf
Let wel: dit is mijn manier. Er zijn talloze stromingen, richtlijnen en meningen over alles wat met baby’s te maken heeft en iedereen moet vooral lekker doen waar hij/zij zich goed bij voelt. Misschien volg je de Rapleymethode en mag je kleintje zelf stukken eten vasthouden, laat je de kleine vanaf het begin met de pot mee-eten of misschien kies je liever voor de aloude Olvarit-methode. Ik vond het zelf heel prettig om te lezen hoe anderen dit aanpakken en wellicht vind jij dat ook.
Wanneer begin je met de eerste hapjes?
De eerste vraag is natuurlijk wanneer je begint met de eerste hapjes. Ergens tussen de 4 en 6 maanden wordt aangeraden. Voorheen was het advies te wachten tot 6 maanden in verband met allergieën, maar deze richtlijn is later aangepast omdat juist eerdere introductie (tussen de 17 en 27 weken) effectiever blijkt. Dat mijn zoontje ernstige reflux en een koemelkallergie heeft, pleitte er ook voor om iets eerder te beginnen, want vaste voeding komt minder snel omhoog. Daar staat tegenover dat vaste voeding ook weer extra last en allergische reacties kan geven. Een perfect moment is er dus nooit. Ik besloot te wachten tot James duidelijk zelf aangaf interesse te hebben en dat was met bijna 5 maanden heel zichtbaar. Hij keek het eten bijna uit onze mond en begon steeds vaker fanatiek naar onze bordjes te grijpen. Bovendien had hij duidelijk behoefte aan méér voeding dan alleen melk. Het was tijd voor het eerste hapje.
Wat als allereerste hapje?
Ik volgde een introductieschema voor refluxkindjes, met zo min mogelijk “zure” voeding. Daarnaast besloot ik bewust met groente in plaats van fruit te beginnen. Fruit is zoet en vinden kindjes vaak toch wel lekker, terwijl de soms wat bittere smaak van groente soms wat meer wennen is. Ik gaf één soort groente in de ochtend en dat een dag of drie achter elkaar. Op die manier zou ik een eventuele allergie snel opmerken en goed kunnen linken (uitslag of buikkrampjes na drie dagen pompoen is een stuk makkelijker te plaatsen dan wanneer ik elke dag iets anders zou geven). Eén soort groente heeft nog een voordeel, want het zou de beste manier zijn om een kindje rustig aan een smaak te laten wennen.
Ik begon met een klein beetje courgette: geschild, gestoomd en glad gepureerd. Dat allereerste hapje werd uiteraard een heel moment, vastgelegd met camera en al. Je bent nieuwe ouders of niet 😉 James zat er in zijn Tripp Trapp-stoel met Newbornset (ideaal ding) helemaal klaar voor. Ik was voorbereid op veel vreemde blikken of zelfs geen enkel hapje dat naar binnen ging, maar werd blij verrast. Na een eerste vragende blik at James breed lachend het hele bakje op. Poging geslaagd.
En toen?
De weken erna introduceerde ik rustig verschillende soorten groenten. Naast courgette bijvoorbeeld pompoen, wortel (z’n favoriet) en zoete aardappel. Toen dat allemaal goed ging kwamen ook avocado, bloemkool, broccoli, sperziebonen en doperwtjes aan de beurt en maakte ik steeds vaker een combinatie. Sommige smaken waren even wennen, maar alles ging schoon op.
Daarna was het tijd voor milde fruitsoorten als peer en verplaatste ik de groente naar de avond. Ik besloot de porties ook langzaam iets te vergroten, van ongeveer 75 naar 150 gram als “diner” en zo’n 100 gram als fruithapje in de ochtend. Dat zijn de hoeveelheden die James nu – met 7 maanden – meestal eet, naast de melkvoedingen natuurlijk. Bij de avondhapjes voeg ik nu altijd wat (zoete) aardappel toe, om ze wat vullender te maken en ook pureer ik alles niet meer helemaal fijn, zodat James langzaam aan wat grovere structuren kan wennen. Tegenwoordig zit hij ’s avonds gewoon bij ons aan tafel en dat is zó gezellig.
Brood en snacks
Rond 6 maanden wordt geadviseerd met een broodkorstje te beginnen, waar een kindje lekker op kan sabbelen. Omdat mijn kleine man niet rustig sabbelt, maar dat hele ding fanatiek in z’n keel steekt, koos ik liever voor miniblokjes lichtbruin brood zónder korst. Die vindt James heerlijk, maar helaas leveren ze hem ook enorme krampen op. Net als gekookte rijst en couscous trouwens. Voorlopig laat ik die dus even achterwege.
Wat er wél goed ingaat is deze pap, met lichte granen als quinoa. Die geef ik hem dus vaak als lunch, soms met een beetje gepureerd fruit erdoor. Tussendoor krijgt James sinds een week of twee ook weleens een maisfinger (deze). Die kan hij lekker zelf opeten, omdat ze vrijwel meteen smelten in de mond.
Apparaat voor babyhapjes of zelf stomen?
Je hebt tegenwoordig de meest fancy keukenapparaten (vaak met net zulke fancy prijzen) om vrij eenvoudig hapjes te stomen en pureren voor je mini. Ik stoom groenten en fruit heel simpel door ze geschild in een vergiet te doen, die boven een pannetje kokend water te hangen en de vergiet af te dekken met een deksel. Een stoompan werkt natuurlijk ook prima. Zodra de groenten heel zacht zijn, pureer ik ze met een staafmixer of prak ik ze fijn met een vork. Soms met een scheutje kookwater of drupje olie om het iets smeuïger te maken. De laatste weken stoom ik niet meer alles, maar pof ik bijvoorbeeld zoete en gewone aardappels in hun schil in de oven en kook ik wortels en broccoli gewoon in wat water. Net wat handiger uitkomt. Ik sta om de week ongeveer anderhalf uur in de keuken om een flinke voorraad hapjes te maken, maar maak ook weleens ter plekke iets als ik toch aan een recept werk.
links: 50 shades of green (doperwten, broccoli en courgette), rechts: wortel
Babyhapjes invriezen
De fruithapjes bewaar ik in deze handige bakjes, waar je met potlood de inhoud op kunt schrijven. Die gaan ook heel gemakkelijk mee naar de opvang. De groentehapjes bewaar ik in deze gekleurde bakjes, die ook in de vriezer, magnetron en vaatwasser kunnen.
Ik bewaar alle bakjes kant-en-klaar in de vriezer, zodat ik ze de avond van tevoren alleen maar eruit hoef te halen. Daarnaast vries ik de overige groente- en fruitpureetjes in met behulp van een siliconen mini-muffinvorm. Er gaat zo’n 25 gram in een vormpje en dus weet ik heel makkelijk hoeveel vormpjes ik nodig heb om een maaltijd te vormen. Twee blokjes broccoli, 2 blokjes wortel en 2 blokjes aardappel is bijvoorbeeld een avondmaaltijd van 150 gram. Heel handig, vind ik zelf.
Streng?
James is natuurlijk nog klein, maar toch heb ik al nagedacht over wat ik hem wel en liever niet geef. Zo kies ik het liefst voor biologische groenten en fruit, al ben ik daar niet enorm strikt in. En hoewel ik absoluut geen strenge anti-suikerpurist ben, vind ik het voorlopig helemaal niet nodig James suiker te geven. Hij krijgt dagelijks al wat binnen vanwege z’n refluxmedicatie en dat vind ik al stom genoeg. Ligakoekjes zou ik ‘m zelf dus niet snel geven, al vind ik het niet zo erg als hij dat ergens anders eens zou krijgen. Ook met zuivel ben ik vanwege zijn koemelkallergie nog terughoudend.
Ik ben overigens absoluut niet tegen potjes of knijpzakjes uit de winkel – er zijn tegenwoordig best wat fijne merken verkrijgbaar – maar vanwege de toevoeging van citroen zou ik daar met mijn refluxkindje nu liever niet voor kiezen. Bovendien sta ik toch vaak zat voor mijn werk in de keuken en vind ik het een kleine moeite iets extra’s te maken.
En wat nu?
Ik kijk enorm uit naar de komende maanden. Waarin de hapjes van James langzaam zullen veranderen naar mee-eten met wat de pot schaft. Naar allerlei nieuwe smaken proberen, ontdekken en proeven. Naar experimenteren met kruiden, specerijen en bereidingswijzen.
En nog later naar meehelpen in de keuken, want wat lijkt me dát gezellig. En tegen die tijd volgt er dan vast een nieuwe post!
Meer lezen?
Zelf heb ik veel gehad aan de boeken ‘Easy Peasy’ van Claire van den Heuvel en Vera van Haren en ‘Mag ik nog een hapje?’ Van Francesca van Berk. Het eerste boek is naast geweldig mooi erg leerzaam, veel op gezond eten gericht en misschien ietsje minder praktisch voor mensen die niet dagelijks in de keuken staan. Het tweede boek is heerlijk nuchter, duidelijk onderbouwd en biedt heel maakbare recepten.
Laura
05/04/2018 at 1:15 pmEn als je de hapjes uit de vriezer hebt gehaald en je wilt ze opwarmen, doe je dat dan in de magnetron of op een andere manier?
Ik ben dan zelf wat huiverig voor de magnetron en al die straling.
Denise | The All-day kitchen
05/04/2018 at 2:06 pmGoede vraag! Meestal warm ik het bakje op in een pannetje zachtjes kokend water, maar ik gebruik ook weleens de magnetron.